Het laatste nieuws van Eddy uit Urbana

Woensdag, 2 oktober

Wat is er de laatste tijd zoal gebeurd? Nu, als ik er zo over nadenk, merk ik dat het aantal `bijzondere” dingen aan het afnemen is, alles wordt een beetje gewoontjes. Eigenlijk zijn de weekends nog het meest opvallend, omdat op m”n werk alles nu op orde is. Wel erg belangrijk, is dat ik nu eindelijk mijn social security number heb, en dan meteen voor de rest van m”n leven. Kan ik ook mijn rijbewijs gaan halen, dus ”s avonds nog een beetje studeren, en dan maar eens examen doen. Dat gaat hier een stuk makkelijker dan in Nederland. Je gaat gewoon naar een ”DMV” (department of motor vehicles), doet theorie examen, en dan je praktijk. Met een beetje mazzel sta je na 45 minuten weer buiten met je rijbewijs! En mocht je de praktijk test om wat voor reden dan ook niet gehaald hebben, dan ga je gewoon weer in de rij staan, en probeer je het opnieuw, je hebt drie kansen, en dat alles voor het luttele bedrag van ongeveer $20,00. Onbegrijpelijk soms, amerika!

Zaterdag met een groepje internationale (exchange) studenten naar een park in de buurt (25 mijl west van hier), om van het mooie weer te genieten. Lekker rond gelopen, wat gefrisbeed, wat wil een mens nog meer? Zondag weer gaan springen, maar dat begint standaard te worden!

Zaterdag, 5 oktober

Na een drukke week werken, met veel overleg met profs en collega”s waar overigens leuke dingen uit zijn gekomen, zouden we vandaag met een groep naar Springfield gaan, om daar toerist te gaan spelen. Nou, dat ging dus mooi niet door. Ik wilde ”s ochtens nog even olie laten verversen (dat duurt maar een kwartiertje), maar, m”n auto wilde niet echt starten. Nu is het olie-ververs station maar twee blocks hier vandaan, dus daar maar ”ns gevraagd of ze wat konden doen. Al snel bleek dat het niet de accu, zekeringen of iets anders simpels was. Omdat zij zelf niet de juiste apperatuur hebben om te bepalen wat er aan de hand is, moest de auto naar de garage gesleept worden. Alles werd door de garage geregeld, dat was wel handig. Echter, aan het begin van de middag bleek dat de ”distibutor”, de verdeler, stuk was. Die hadden ze niet op voorraad, en ik zal dus pas woensdag of donderdag m”n auto weer terug hebben. Nu, dat is niet zo heel erg, alleen het prijskaartje achter dit grapje is wat minder, daar kan je makkelijk 25 sprongen van maken, om die eenheid maar eens te gebruiken. Na ja, dat risico loop je natuurlijk als je een auto van 10 jaar oud koopt, maar ik hoop toch dat dit voorlopig het laatste onderdeel is wat het begeeft.

Nu, dus geen Springfield, dus zijn we ”s middags maar gaan volleyballen. Erg leuk en ook gezellig, met overigens prachtig weer, en 20 graden. Morgen ga ik wsh toch springen, in Paxton, 25 mijl noord van hier (een stuk dichterbij dan Vandalia, waar ik normaal spring). Ze hebben daar dit weekend een ”groot” vliegtuig, waar 10 springer in kunnen. Als het goed is, kan ik met iemand uit Urbana meerijden, dus das mooi.

Zondag, 13 oktober

Gisteren zijn we, dat wil zeggen, een buslading vol buitenlandse studenten, naar Chicago gegaan. Chicago is een miljoenenstad, met een zeer indrukwekkende skyline. Het een na hoogste gebouw van de wereld (Sears Tower) staat hier (de pertronas Twin towers in Kuala Lumpur is nog geen 7 meter hoger). Zelf zijn we (nu een veel kleinere groep), naar het Hankock observatory geweest, in het Hankock gebouw, dat maar iets lager is dan Sears Tower. Op een mooie dag, zoals vandaag, kan je van de 96ste verdieping vier staten zien. Toen wij er waren was het zicht een kilometer of zes, dus niet zo ver. Het blijft wel erg indrukwekkend om vanaf die hoogte over Chicago te kijken. Chicago ligt aan Lake Michigan, een enorm groot meer, je kan de overkant bij lange na niet zien. Ondanks de grootte van het meer en de wind (Chicago heeft de bijnaam: Windy City), waren er nauwlijks golven. Waar dit door komt weet ik niet, maar ik zal er eens over denken, het zal wel met de windrichting te maken hebben. Vanaf Navy Pier heb je een mooi uitzicht over de Skyline. Voor het winkelen moet je naar Michigan avenue, vergelijkbaar met 5th avenue in New-York, maar gelukkig wel een stuk minder duur. Zelf niets gekocht, omdat ik niets nodig had, en niets tegen ben gekomen, we hebben hier ook niet al te veel tijd aan besteed. In de buurt van Buckingham fountain, bekend van Al Bundy (married with children), waren de voorbereidingen voor de marathon in volle gang. Meetingpoints, dranghekken en talloze mobiele toiletten waren klaar gezet. Al met al veel gezien, en zeker de moeite waard om nog eens te bezoeken, en dan langer!

Vandaag eens lekker uitgeslapen, dat was alweer een tijdje geleden. Nog wat foto”s gemaakt, gesport en ook nog wat gewerkt. Na het ontwikkelen van een rolletje bleek dat ik nog veel moet leren met m”n nieuwe toestel. Ik had wat nachtfoto”s geprobeerd, en die waren eigenlijk allemaal mislukt. Logisch dus dat ze niet afgedrukt waren, maar ”t was wel raar dat de negatieven er niet bij waren. Dus terug naar de één uur survice, en daar kon ik de negatieven wel krijgen. Ze moesten wel uit de prullebak gevist worden. Onbegrijpelijk dat mensen zomaar negatieven weggooien, waar toch nog wel wat opstaat. Daar ga ik dus nooit meer naartoe, ook omdat het in stukken knippen van het filmpje soms door de negatieven was gedaan. In de toekomst bij het maken van `experimenteer foto”s” toch wat beter opschrijven wat ik precies heb gedaan. Overigens maakt het toestel prima opnames, alleen als je zelf dingen gaat uitproberen, dan gaat het wel eens mis!

Hopelijk wordt deze week m”n auto definitief gemaakt. In de garage bleek dat het niet de ”distributer” was die het niet meer deed. Ze kwamen daar achter toen ze de nieuw erin hadden gezet. Ze weten nu wel wat het is. De `computer” die de motor aanstuurt heeft kortsluiting gemaakt. Die moet dus gerepareerd worden. Ook erg duur, en misschien kan dat ding niet gemaakt worden. Dan wordt het helemaal een dure grap, maar laten we maar hopen dat het niet zover komt. Dinsdag weten we meer….

Vrijdag, 18 oktober

Nou, m”n auto rijdt nog steeds niet. Wel zijn ze erachter dat de benzinepomp de oorzaak van het alles is; daar kwamen ze achter toen de gerepareerde computer terug kwam. Echter, het lijkt erop dat de computer toch nog niet goed functioneerd, dus die moet weer teruggestuurd worden….. We zullen wel zien.

Afgelopen woensdag heb ik voor het eerst `les” gegeven. Niet voor m”n werk, maar Nederlands. Via via kwam Ivy, een studente uit Chicago, te weten dat ik Nederlands ben. Zij heeft een Nederlandse vriend die in Rotterdam woont, en ze wil de taal graag beter beheersen. Nou, ik vind het ook wel leuk om zo af en toe Nederland te praten, dus dat kan dan mooi gekombineerd worden. Overigens heeft ze een hele goede uitspraak; eigenlijk hoeft ze alleen veel te oefenen, maar dat is hier dus wat lastig, ik ben zelf nog geen andere Nedelanders tegen gekomen.

Wat het weer betreft, het is hier nu behoorlijk herfstachtig. Op het moment onweert het, maar morgen zou het beter moeten worden. ”s Ochtends als ik naar m”n werk ga is het rond het vriespunt, maar overdag wordt het nog best aangenaam. Hoe lang dat zo blijft weet ik niet, maar het zal nog wel echt koud worden denk ik. De bomen beginnen nu al goed te kleuren, maar dat zal in Nederland niet zoveel anders zijn vermoed ik.

Op het ogenblik is het nog een hele klus om al het nieuws uit Nederland bij te houden, er gebeurt een hoop. Het nieuws in Amerika wordt beheerst door de sniper in Washington, Noord-Korea en uiteraard Irak (waarbij ik CNN als bron gebruik). Zelf ben ik wel benieuwd hoe het met de uitbereiding van Europa af zal lopen. Hier vind je overigens niet zoveel over in het Amerikaanse nieuws, internet is toch wel erg makkelijk!

Oh ja, binnenkort zal ik een aantal foto”s van de campus op de site zetten.

Het laatste nieuws van Eddy uit Urbana

Een nieuwsflash uit Urbana

Een druk bezet weekend zit erop. Zaterdag eerst naar de fietsveiling geweest, om daar een fiets te kopen. Per opbod, en de veilmeester had er zin in, wat kan die man snel praten, ongelooflijk. Voor een redelijk prijsje een mountain bike gekocht, waar, hoe kan het ook anders, nog wel ”t een en ander aan moest gebeuren. De versnellingen afgesteld, een achterlicht is ook wel handig. Helaas bleek dat de linker trapper niet goed meer is, die moet ik eerst vervangen. Ik heb al wel al het gereedschap voor dat soort klusje, das makkelijk.

Het verkeer hier in amerika kent andere regels dan in Nederland. Zo zijn ze hier verzot op stopborden, die ze eigenlijk bij ieder kruispunt neerzetten, soms aan alle kanten, en dan: wie ”t eerst komt, wie ”t eerst maalt. Licht op je fiets is niet verplicht, en in sommige straten hier is ”t behoorlijk donker! Het boekje met de verkeersregels voor Illinois is ook zeer naar Amerikaanse stijl. Het begint met de voorrangsregels, ok, logisch. Dan komen er meerdere hoofdstukken (bijna 1/3 van het hele boekje) over wat je allemaal wel niet mag doen, en welke sancties erop staan. Dit moet je dus tijdens het examen nog allemaal weten ook, beetje vreemd. Pas daarna komen de echt belangrijke dingen, zoals de verkeersborden en overige regels. Bij stoplichten is het oppassen. De lichten staan aan de overkant van de kruising, waardoor ik al bijna twee keer een kruising was over gestoken waar ik toch echt moest stoppen. Ik ben er nu wel aan gewend. Wat wel erg makkelijk is, is dat je bij een afslag naar rechts door rood licht mag, als de weg vrij is. Dat komt toch wel vaak voor, en zal wennen worden als ik weer in Nederland ga rijden!

Zaterdag middag wezen volleyballen met een groep internationale studenten. Omdat er bij het normale sportcentrum een ”power failure” was, zijn we uitgeweken naar een ander veldje op de campus. Lekker in het zand, dus duiken naar de bal. Ik was de eerste die het probeerde, en wat bleek: een laag beton niet al te diep onder het zand. Gevolg: beide knieën en ellebogen zijn nu voorzien van toch wel vervelende schaafwonden. Gelukkig kon ik bij de ”dorm” vlakbij het veldje wat pleisters, ontsmettingsmiddel enzo gebruiken, om de zaak goed schoon te maken, want het zat allemaal onder het zand. Bijna pure alcohol is niet echt fijn. Gelukkig daarna nog wel lekker gevolleybald. En inmiddels hadden ze bij het sportcentrum weer stroom, dus heb ik nog lekker gezwommen ook!

Den zondag ben ik toch weer naar een springcentrum gegaan. Dit keer naar Illinois Valley Parachute Club. Een klein cluppie met twee kleine vliegtuigen (van hetzelfde type waar pap een tandem uit heeft gedaan). Maar dit weekend hadden ze er vier, twee van een andere club, waardoor we formaties konden doen, waarbij de vier kisten werden gebruikt. Erg leuk om eens te doen, dit was nieuw voor mij. Een van de sprongen was met 15 mensen samen, het grootste wat ik tot nu toe heb gedaan, dus erg de moeite waard! Leuk weekend geweest.

Maandag, 16 september.

Zo, een drukke dag zit erop. Ik heb vandaag voor de groep waar ik nu in werk een praatje gegeven over het onderzoek dat ik tijdens mijn promotie periode heb gedaan. Het ging best goed, en de mensen die er waren hebben er geloof ik wel wat van opgestoken. Het waren er niet al te veel, maar toch. ”s middags zijn we begonnen met het installeren van mijn computer, en dat heeft nogal wat voeten in aarde, maar goed, dat zal morgen wel in orde komen. Het geven van zo”n praatje kost nogal wat energie, dus was het stoeien met die computer eigenlijk niet zo erg. Overigens gaan we binnenkort waarschijnlijk verhuizen, iets wat me lijkt te achtervolgen. Tijdens mijn afstuderen in Leiden, verhuisde het instituut van de binnenstad naar een locatie buiten de stad. In Amsterdam zat er asbest in het gebouw, en daar mochten we ineens niet meer werken, dus moesten we verhuizen. Wat hier de reden is weet ik eigenlijk niet, maar het schijnt allemaal definitief te zijn, dus wederom: verhuizen. Na ja, hoef ik mijn kamer nu nog niet echt in te richten, wel zo makkelijk!

Voor de laatste keer wil ik nog mijn ongenoegen kwijt over het ID beleid hier, om van een biertje te kunnen genieten. Ik heb nu al een paar keer meegemaakt dat mensen geen bier of wijn konden krijgen, ondanks dat ze een kaart met foto en geboortedatum bij zich hadden. Het wisselt nogal van gelegenheid tot gelegenheid wat een geldig ID is, en ook van dag tot dag. Ook een verlopen ID is niet geldig, terwijl het verlopen toch moeilijk je geboortedatum kan veranderen, raar, zeker als je uit Nederland komt. Maar genoeg hierover.

Er zijn hier nog wel meer dingen die opvallen, of beter, ontbreken. Een van die dingen is het feit dat ik hier nauwelijks honden op straat zie. Ik word hieraan herinnerd doordat ik nu een hond hoor blaffen, dus ze zijn er wel. Gevolg is overigens wel dat ik nog geen poep op de stoep heb gezien. Maar ja, op sommige plaatsen is de stoep helemaal overgroeid met gras of zelf struiken, dus echt handig is dat niet. Veel fietsers maken gebruik van de stoep, iets wat ik zelf niet doe, want a) je kan dan niet echt doorfietsen met alle voetgangers die je sowieso al hindert en b) de stop is hier nogal hobbelig, dus niet echt prettig om op te fietsen. Wel is het goed oppassen op de weg met alle auto”s en ”s avonds is verlichting een must, ook al is het niet verplicht (twee reflectoren overigens wel). Nog een eigenaardigheid hier is de benzine prijs, die fluctueert enorm. Vorige week wat het nog $1.49 de gallon, nu nog maar $1.29 Het is dus een beetje goed mikken, hopelijk heb ik vlug het systeem door! Hetzelfde gebeurde overigens in Australië, misschien wel om dezelfde reden?

Het weer is hier nog steeds uitstekend. Hoewel er ”s nachts wel eens een flinke bui valt heb ik overdag nog maar weinig regen gehad, en meestal zijn er weinig wolken. Het is nu wel iets frisser geworden, ”s avonds kan je niet echt meer in korte broek en t-shirt naar buiten, terwijl dat vorige week nog erg aangenaam was. Het zijn nu geloof ik wel normalere temperaturen, in de ”high seventies” 77 Fahrenheit is nog altijd 25 graden, dus das best uit te houden. Ik ben echter wel benieuwd hoe dat in de winter uit gaat pakken, we zullen zien. Zeker voor het springen zou het wel eens erg koud kunnen worden. Over springen geschreven, afgelopen weekend was er een Casa op de dropzone waar ik nu al een paar keer geweest ben. Een casa is een grote kist, waar 31 springers in kunnen. De meesten kunnen lekker op een bankje zitten, zeer confortabel. Ook het `uitstappen” erg makkelijk, omdat de `deur” aan de achterkant zit, net zoals bij toestellen die gebruikt worden om pakketten te droppen. En, je kan gewoon rechtop staan. Eigenlijk loop je gewoon met z”n allen naar buiten (foto”s van dit vliegtuig komen ook op de site te staan). De sprongen die ik maakte waren nog mooi ook. Twee van de zeven horen zeker thuis in de top tien van beste sprongen die ik ooit heb gemaakt, dus ik ben erg tevreden!

Zondag, 22 september.

Eens per week een stukje schrijven, dat blijkt een goede frequentie. Weinig spectaculair nieuws, het gewone leven neemt z”n loop. Van de week is m”n fiets gestolen, dat gebeurt hier dus ook. Waar het in Leiden en Amsterdam slechts één keer gebeurd is (en ik ”m de volgende dag weer vond), hier was ”t binnen twee weken al raak. Maar goed, ik heb inmiddels weer een fiets gekocht, met twee (hopelijke) goede sloten. Nu maar hopen dat ie wat langer in m”n bezit blijft. Ook heb ik deze week m”n eerste salaris gekregen. Dat is natuurlijk mooi, maar toch ook wel apart. Ik moest het zelf op komen halen, iets wat hier nog erg gebruikelijk is. Ik kreeg nog net geen zak met geld, maar een check. Ja, het bank systeem is erg ouderwets en zeer omslachtig. Gelukkig heb ik aan kunnen geven dat ze m”n salaris direct op m”n rekening storten. Maar goed, met die check ga je dus naar de bank, om het geld op je rekening te zetten. Ze doen hier werkelijk alles met checks (of credit card natuurlijk). Als je dus een rekening van bijvoorbeeld het water krijgt, dan stuur je een check naar dat bedrijf. Zij sturen die check dan naar hun bank. Die bank neemt vervolgens kontact op met mijn bank, om het geld over te schrijven, en geven dat dan weer door aan de bank van de watermaatschappij. Dat moet toch makkelijker kunnen? Acceptgirootje of zo… Erg leuk deze week waren de telefoontjes van de Boulevard en Opa Strijen. Beide kwamen erg onverwachts, wat het alleen maar leuker maakt natuurlijk! Gisteren ook weer gesprongen. Wat deze keer bijzonder was, was dat ik een paar sprongen heb gemaakt, waar Lew Sanborn ook aan deel nam. Hij is begonnen in 1949, en heeft het springen groot gemaakt. Hij was de eerste persoon met een A-license, en, belangrijker, de eerste met een D-license. Zijn nummer, D-1, staat nu in mijn logboek, iets wat waarschijnlijk niet al te veel Nederlanders kunnen zeggen!

Maandag 23 september

Nog een laatste stukje, voordat ik dit verslagje weer openbaar ga maken. Wat ik nog niet had verteld is dat ik vrijdag naar een concert ben geweest, in het Krennert Center for Performing Arts. Ze hebben daar een geweldige zaal, voor dans, toneel, musical en dus ook concerten. Nu had ik op de website gezien dat ze (het UofI symphony orchestra) Beethovens 6e symphonie zouden opvoeren, maar dat bleek toch niet het geval. In plaats daarvan de Ouverture van Verdi”s Nabucco, en Stravinski”s Firebird Suite. Erg mooi, het orkest is goed (voor zover ik dat kan beoordelen), alleen het duurde maar 45 minuten of zo. Behalve dit soort optredens, een boel sport activiteiten, zoals de Football games van de `Fighting Illini” het American Football team van de universiteit, is er in Urbana en Champaign eigenlijk weinig te doen. Je hebt natuurlijk wel een aantal leuke café”s, maar musea, en dat soort dingen, ho maar. Niet de beste plek om als toerist naar toe te gaan. In Chigaco is dat uiteraard anders, en daar gaan we (een aantal internationale studenten), binnenkort een weekend naar toe. Wat wel leuk is, is dat de Chicago Bears, een team uit de NFL hier een aantal wedstrijden speelt, omdat hun eigen stadium verbouwd wordt. Als het een beetje mee zit ga ik een keer naar zo”n wedstrijd toe, al is het lastig om aan kaartjes te komen, terwijl er toch bijna tachtig duizend mensen in het stadium kunnen. Ja, de universiteit hier doet alles groot, ook het stadium. Het is dan ook een grote universiteit, met vijfendertig duizend studenten. Urbana-Champaign draait dan dus ook helemaal om de universiteit, en heeft de grootste campus in de VS. Dus veel studenten op straat, die nog stereotieper gekleed gaan dan hun Leidse tegenhangers… De UofI merchandise draait op volle toeren. Ik heb dus maar besloten om geen T-shirt of iets dergelijks te kopen!

Nog een laatste puntje. Ik heb eerder geschreven dat het misschien toch nog goed zou komen met dit land, omdat ze er zowaar aan recycling gaan doen. Nou, dat valt toch nog tegen. Met grote koeieletters staat er op de betreffende containers wat er wel, maar ook vooral niet in mag. Geen plastic zakken bij het oud papier, logisch. Maar ja, ze draaien hier op plastic zakken, dus, de hele container vol met plastic zakken, waar, ja, er is hoop, toch papier in zit. De intentie is er!! Let wel, het lijkt nu of er een boel negatieve dingen zijn, maar dat valt best mee hoor. Zo zijn de mensen (dus ook de lokale amerikanen) hier helemaal niet zo onpersoonlijk, zeker niet als je gewent bent aan hoe mensen hier elkaar begroeten. En dat alles great, fantastic, super, enzo is, ook dat went!

Woensdag 24 september.

Maandag was het er niet meer van gekomen om dit te posten op de site, zometeen dan maar. Net een tijdje terug van het zwemmen, het is er dan toch van gekomen. Het sportcentrum is erg mooi, en enorm groot. Met tennisbanen (binnen en buiten), een binnen en buitenbad, en zo”n beetje alle sporten die je kan verzinnen!